နွဳတ္ဆက္ခဲ့တယ္

ရထားၾကီးထြက္ခြာလာပါၿပီ...က်မမသိတဲ့ဟိုးအေ၀းဆံုးတေနရာကိုေပါ့..က်မနွလံုးသားေတာ့
ရထားၾကီးနဲ ့အတူပါမလာခဲ့ပါဘူး...က်မေမာင္နဲ ့အေ၀းဆံုးတေနရာကိုဦးတည္ၿပီးသြားေနၿပီ
ဆိုတာသိလိုက္ခ်ိန္မွာက်မမ်က္ရည္က်မိတယ္..
က်မနဲ ့ေမာင္ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေမာင့္ဆီကံမေကာင္းၿခင္းေတြဆက္တိုက္ဆိုသလို၀င္
လာခဲ့တယ္ေလ..လုပ္ငန္းမွာလဲအဆင္မေၿပၿဖစ္ခဲ့ရတယ္...
ေမာင္ကေတာ့ဒါဟာေက့ေၾကာင့့္မဟုတ္ပါဘူးလို ့နွစ္သိမ့္ခဲ့ေပမယ့္က်မသိေနတယ္ေလ..
ဒါက်မေၾကာင့္ဆိုတာ...က်မဟာေမာင့္အတြက္ကံေကာင္းၿခင္းေတြမသယ္ေဆာင္နိုင္ရင္ေတာင္
ကံဆိုးၿခင္းေတြမေပးခဲ့ပါရေစနဲ ့..
က်မရဲ ့ထြက္ခြါသြားၿခင္းဟာေမာင့္အတြက္အေကာင္းဆံုးၿခစ္မယ္ထင္လို ့က်မေမာင့္အနားက
ထြက္ခြါခဲ့ၿပီေလ...က်မေၾကာင့္က်မခ်စ္တဲ့ေမာင္တေယာက္မရွံဳးနိမ့္ေစရဘူး...
က်မေမာင့္ကိုသိပ္ခ်စ္လို ့လုပ္လိုက္ရတဲ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ပါ...က်မကိုအၿပစ္မတင္ပါနဲ ့ေနာ္...
ေမာင္ေရ...ေနရစ္ေတာ့ကြယ္...သြားေတာ့မယ္..နွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္...