Friday 25 January 2013

ေၿပာၿပခ်င္တယ္...

ဆက္ရန္မရွိတဲ ့ဇာတ္..
ငါ အထပ္ထပ္မမက္ခ်င္ေတာ့ဖူး...
ႏြမ္းေနၿပီၿဖစ္တဲ ့ပန္း..
ခဏခဏ မနမ္းခ်င္ေတာ့ဘူး..
ကာရံမဲ ့တဲ ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ငါ မၾကာခဏထုတ္ထုတ္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး..
သံဇဥ္မဲ့ ေတးသြားတစ္ပုဒ္..
ထုတ္ထုတ္ၿပီး မညည္းခ်င္ေတာ့ဘူး...
ၾကိဳးေလ်ာ့ေနတဲ ့ ဂစ္တာတစ္လက္..
အဆက္မၿပတ္ မတီးခ်င္ေတာ့ဘူး..
ခါးသက္သက္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္..
တရိွဳက္မက္မက္ မေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး..
၀ိုးတိုး၀ါးတား အိပ္မက္ထဲ..
တ၀ဲလည္လည္ မရစ္မူးခ်င္ေတာ့ဘူး..
စာနာမွဳကင္း...
ညွာတာမွဳ အရွင္းနဲ ့..
ရက္ရက္စက္စက္ထားပစ္သူ..
ငါ.. မိုးတိုးမတ္တပ္ ေမွ်ာ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္..
တစ္ခ်က္တစ္ေလ ေတာင္ ေစာင္းငဲ ့မၾကည့္သူအတြက္..
ငါ့အခ်စ္ေတြ...
ပိုးစိုးပက္စက္ ေအးခဲသြားၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း..
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာရင္း...
နင့္ကိုေၿပာၿပခ်င္တယ္....။

(ဒီကဗ်ာေလးက ကြ်န္မ ခ်င္းမေလးရဲ ့ေနာက္ဆံုးပို ့စ္တစ္ခုလဲ ၿဖစ္လာနိုင္ပါတယ္..
ေလာေလာဆယ္ ဘာmood မွမရွိေသးလို ့ေရးထားတဲ ့ကဗ်ာေလးေတြေတာင္ အဆံုးမသတ္
နိုင္ဖစ္ေနပါတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ Blogging ကိုနားထားပါတယ္.. သယ္ရင္းမ်ားဆီ
လာမလည္နိုင္ခဲ့ရင္လဲ အားလံုးပဲနားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္..  :D )