Friday 28 September 2012

သတိေပးစာ....

ဆရာၾကီးလား...
အထာၾကီးနဲ ့လာေက်ာရေအာင္...
ဒီကလဲ သမၻာၾကီးေတာ့လဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့...
ဒါေပမယ့္ အထာကိုင္ၿပီး လာေက်ာတိုင္းခံမယ့္
ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္လူေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူးေနာ္...။


ဘယ္လို......
ငါက ခိုးတယ္တဲ ့လား....
ဒါဆို နင္လုယူခဲ့တဲ ့ငါ့ရင္တစ္ၿခမ္း
ဗ်မ္းဗ်မ္းကြဲခဲ့တဲ ့ငါ့အရွက္မွတ္တမ္း..
ဘာနဲ ့အစားထိုးထိုး အေကာင္းတိုင္း
ၿပန္မရေတာ့မယ့္ ငါ့ဘ၀မွတ္တမ္း...
အရာအားလံုးအတြက္
ဘာေလွ်ာက္လဲခ်က္ထြက္ခ်င္ေသးလဲ..


ငါ မိုက္ခဲ့လို ့ထိုက္သင့္တဲ ့အၿပစ္
ငါခံတယ္ပဲထား...
ငါ့အေပၚထားတဲ ့အခ်စ္ေတြကုန္ၿပီပဲထား...
လက္ခုပ္ဆိုတာ နွစ္ဖက္တီးမွၿမည္တတ္တာ...
စီကာစဥ္ကာ မေၿပာလဲ
နင္နားလည္မွာပါ.....

သူခိုးေၿပးမွ ထိုးကြင္းထ မေနခ်င္ေတာ့လို ့..
အားလံုးကိုၿမိဳသိပ္ခဲ့တာ...
နာၾကည္းခ်က္ေတြကို ေၿမၿမွဳပ္
ခြင့္လႊတ္ၿခင္းေတြနဲ ့ထံုးသုတ္ခဲ့တာ...
ထပ္ၿပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္ခ်င္ေနတာလား....

စကားမတတ္ဘူးဆိုၿပီး
အထက္စီးက ဆက္ဆံခ်င္တယ္ေပါ့...
ထပ္ၿပီး အမုန္းမပြါးခ်င္ေတာ့လို ့
ဆက္ၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တာ..
ဒီ့ထက္ပိုၿပီး မကဲခ်င္ပါနဲ ့..
ဆက္ကဲခဲ့ရင္ ကပ္စီးနဲတတ္တဲ ့ငါ...
ခြင့္လႊတ္ၿခင္းမိုးေတြ စဲၿပီး..
နာၾကည္းခ်က္ မိုးေတြသဲလာလိမ့္မယ္....။
 (သတိထားမိၾကလားေတာ့မသိဘူး... အခုတေလာကြ်န္မကဗ်ာေတြမွာေပါက္ကြဲသံေတြ
ပါေနတယ္ဆိုတာ... ဟုတ္ပါတယ္.. အရမ္းကိုရိုးအၿပီး ေအးလြန္းတယ္လို ့သူေတြသိၾကတဲ့
ကြ်န္မ လဲ အၿပင္မွာေပါက္ကြဲခြင့္မရလို ့.. ကြ်န္မပိုင္တဲ ့ေနရာေလးမွာဖဲ ေပါက္ကြဲပစ္မိပါတယ္။
လူတိုင္းစိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတဲ ့ စာေလးေတြဖဲဖတ္ခ်င္ၾကမွာပါ.. ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မရဲ ့
ကဗ်ာကို အခ်ိန္ေပးၿပီးလာေရာက္ဖတ္ရွဳေပးတဲ့သယ္ရင္းမ်ားအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို ့
လဲေၿပာခ်င္ပါတယ္။ကြ်န္မရဲ ့ေပါက္ကြဲတဲ့မီးစေလးေတြ စာဖတ္သူမ်ားအေပၚလြင့္စင္မသြားပါေစ
နဲ့လို ့လဲ ဆုေတာင္းမိပါတယ္.. အားလံုးကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္ရွင္.... :)

Friday 21 September 2012

ဇာတ္သိမ္းခန္း...

သိုးၿဖဴတစ္ေကာင္အမွတ္နဲ ့
ရင္ခြင္တံခါးဖြင့္ေပးခဲ့တာ...
ရက္စက္တတ္တဲ ့သားရဲတစ္ေကာင္မွန္း
ေနာက္က်မွ ငါသိခဲ့ရတယ္...

ဟန္ေဆာင္ေကာင္းမွ 
သူေတာ္ေကာင္းလို ့ထင္ေနၾကတဲ ့လူေတြၾကား
ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့နင္..
သူေတာ္ေကာင္းသေယာင္နဲ ့..
မာန္ေထာင္လို ့ေကာင္းေနတုန္းေပါ့...

လုမယူဖူးတဲ ့...
ဟုတ္မွာပါ.. ငါ့နွလံုးသားကို
ဖဲ့ယူခဲ့ၿပီးတာေတာင္
ခိုးမယူဘူးလို ့အသံေကာင္းဟစ္လို ့
ေကာင္းေနတုန္းလား....

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားလုိ ့
ဆို ့နင့္မွဳေတြၾကား..
ခြင့္လႊတ္မွဳေတြထားနိုင္ေအာင္..
ငါ့ နာက်င္မွဳေတြကိုတားခဲ့တာ..
ခါးမွန္းသိေပမယ့္..
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ အမုန္းေတြကို
ငါ ၀ါးၿမိဳခဲ့ရတာပါ....

ငါေဆာ့ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး..
ေခ်ာ့သိပ္ဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့တာပါ..
လိမ္မာေအာင္ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္
ငါ့ကို ၿပန္ရန္လုပ္တဲ ့နင္ဟာ
အဆိပ္ၿပင္းတဲ ့ေၿမြတစ္ေကာင္ဆိုတာ
ငါ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့မိတာပါ....

ငါ့ကိုၿပံဳးၿပလို ့ အမုန္းေတြအဆံုးသတ္ၿပီေပါ့...
ငါ့ စိတ္ရင္းကိုလဲ သံုးသပ္မိၿပီေပါ့..
ငါ ထင္ခဲ့သမွ်..
အစြယ္ကိုၿမင္မွ ကြယ္ရာကေန
ဓါးနဲ ့ရြယ္ေနမွန္း ငါသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္...

ငါ့စိတ္ရင္းကို အဆံုးသတ္သင့္ၿပီ...
နင့္ကိုလဲ ၿပန္သံုးသပ္သင့္ၿပီ..
ခြင့္လႊတ္ၿခင္းကိုလဲ ရုတ္သိမ္းသင့္
မသိမ္းသင့္ ငါဆံုးၿဖတ္သင့္ၿပီ...
နင့္အေပၚထားတဲ ့ငါ့ ေလးစားစိတ္
ငါ နိဂံုးခ်ဳပ္သင့္ၿပီ...
ေတာ္ၿပီေပါ့...
နင္ေပးတဲ ့သင္ခန္းစာေတြ
လံုေလာက္ေနခဲ့ၿပီမို ့...
ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ ့ပဲ..
ငါတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ ့ဇာတ္လမ္း
ဇာတ္သိမ္းသင့္ပါၿပီ.....။

Friday 14 September 2012

မရည္ရြယ္ခဲ့ပါ...

အသားနာမွ
အားနာတယ္ဆိုတဲ ့စကား
ငါ့အေပၚထားရေကာင္းမွန္း
နင္ နားလည္ၿပီမလား....

ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္တဲ ့လား...
လိုခ်င္တာ အကုန္ယူ
ငါ့အတြက္ အပိုတစ္ခုေတာင္မခ်န္
အကုန္လုယူခဲ့ၿပီးမွ
ဆြတ္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး
သူ ့ဟာသူ ညြတ္လာတာပါတဲ့ .....

ထားလိုက္ပါေလ....
ငါ့အမွားေၾကာင့္ ငါအထားခံရတယ္လို ့
ငါ့ကိုယ္ငါ နွစ္သိမ့္ခဲ့တယ္...
ေသြးထဲထိ စိမ့္၀င္ေနတဲ ့
နာၾကည္းခ်က္ေတြလဲ ထၾကြမလာေအာင္
ငါ ေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တယ္...။

ငါက အတုယူတယ္ဆိုၿပီး
တီေကာင္ဆားပက္သလို
နင္တြန္ ့တိုေနခဲ့တာ...
အခုေတာ့ နားလည္ၿပီေပါ့ေနာ္....
နင္လုယူခဲ့တုန္းက
ငါ့အသည္းနွလံုး ထုေခ်သလို
ကြဲအက္သြားခဲ့တာ.....။

ငါမခိုးပါဘူး....
နည္းနည္းေလးအတုယူမိတယ္လို ့ေတာ့ 
သံုးနွဳန္းခ်င္တယ္...
ငါ ဆံုးရွံဳးခဲ့တာေတြအတြက္...
အတုန္းအရုန္းလဲခဲ့တာေတြအတြက္
ေၾကြးဆံုးၿပန္ရတယ္လို ့လဲ
ငါ ခိုင္းနွိဳင္းခ်င္တယ္...။

ဒါေပမယ့္....
ဒါ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လံုးအတြက္
တန္ရာတန္ေၾကးေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူးေနာ္...
ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခုအတြက္
ထိုက္သင့္တဲ ့နစ္နာေၾကး....။

တစ္ခုေတာ့၀န္ခံမယ္...
ဒါ ငါၿခယ္သခဲ့တဲ ့ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မဟုတ္သလို...
ထိ ပါေစလို ့ရည္ရြယ္ၿပီး ပစ္လိုက္တဲ့ၿမားမဟုတ္လို ့..
နင္ အငိုက္မိခ်ိန္ အရွိဳက္တည့္တည့္ ထိသြားရင္လဲ..
ငါ အကဲစမ္းၿပီး တပြဲတလမ္း ႏႊဲတာမဟုတ္တာေတာ့
နင့္ကို နားလည္ေစခ်င္တယ္.....။

Friday 7 September 2012

အေၿဖ....

အိတ္ေဖါင္းေပမယ့္
စိတ္မေၿပာင္းေစနိုင္တဲ ့
မင္းရူပါက ခ်ဴခ်ာေနလို ့
ငါ ၿငဴစူမိတာ
မထူးဆန္းဘူးထင္တာပဲ....

တေလးတစားအသြင္ကိုပစ္..
ကေလးကလားအသြင္သစ္နဲ ့.
ခြ်ဲ ့ကာႏြဲ ့ကာၿပတဲ ့မင္းကို
မဲ ့ကာရြဲ ့ကာၿပတဲ ့ငါ့ကိုယ္ငါ..
လြန္တယ္လို ့မသတ္မွတ္ဘူး...

ေရြးလြန္းရင္လဲ မရ..
ေသးလြန္းရင္လဲ မလွဆိုေပမယ့္
ငါစံထားခဲ့တဲ ့အခ်က္အလက္ေတြနဲ ့
တက္တက္စင္ေအာင္လြဲခဲ့လို ့
ငါမေရြးခ်ယ္တာ..
မွားတယ္လို ့မယူဆဘူး..

ပလီပလာေတြနားထား..
တီတီတာတာေတြနားၾကားၿပင္းလို ့
အီခ်င္တာေတာင္ေပ်ာက္
အပီအၿပင္သာေငါက္ ခ်င္ေတာ့တယ္...

ငါက ေဟာက္ဆာဂ်င္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
အေငါက္မွာေတာ့ ဆရာတင္ေလာက္သူမို ့
ေထာက္ထားစရာေတြနဲ ့
ေၿခာက္ခ်ားတတ္ရင္ေတာ့
ငါ့ေရွ ့ေရာက္မလာေစနဲ ့ေပါ့...

၀ဲကထူ၊ဗိုက္ကပူ
ခ်က္ကဆူနဲ ့အိုင္လပ္ဗ္ယူတဲ ့
ခ်စ္စကားေလးတစ္ခြန္းသူေၿပာေတာ့
ခြန္းတုံ ့ၿပန္ဖို ့စကားလံုးေတြေတာင္ရွားပါး
နားခါးတယ္ ထင္ခ်င္လဲထင္ေပါ့..
ငါ့ရင္မွာ ဘ၀င္မက်လုိ ့
No Thanks ပဲေပါ့ ကိုယ့္ဆရာရယ္....။