ရင္ကြဲနာ

သက္လံုေကာင္းေအာင္ေလ့က်င့္ထားတဲ့
ကစားသမားတစ္ေယာက္လို
အၾကိမ္ၾကိမ္ၿပင္ဆင္မွဳေတြလုပ္ထားရက္နဲ ့
ငါ..... ရင္ဆိုင္အေတြ ့မွာ
တုန္လွဳပ္ေၿခာက္ၿခားမိေနတယ္......။

အိပ္မက္တစ္ခုလို ့ငါထင္ခဲ့တဲ့
အရာက တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္ဆိုတာ
သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ
ငါ ဆို ့နင့္စြာခံစားခဲ့ရတယ္....။

အားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီလား..
ေသခ်ာေရရာေနတဲ ့ေမးခြန္းတစ္ခုကို
ငါ့ကိုယ္ငါအထပ္ထပ္ေမးရင္း
နာၾကည္းစြာေခါင္းယမ္းမိေနတယ္....။

ၿပီးပါၿပီ ဆိုတဲ့စာတန္းေနာက္မွာ
ဆက္ရန္... ေမွ်ာ္ ဆိုတဲ့စာလံုး
မရွိနိုင္ေတာ့မွန္းသိရက္နဲ ့
ငါ မနာတမ္းရွာေဖြမိေနတယ္....။

ေပ်ာက္ေသာသူရွာလွ်င္ေတြ ့
ေသေသာသူၾကာရင္ေမ့ တဲ့
ငါ့နွလံုးသားမွာရွင္သန္ေနေသးတဲ့
နင့္ကိုဘယ္အခ်ိန္မ်ားမွေမ့ပစ္နိုင္မွာလဲလို ့
ငါအခါခါေတြးရင္း ေမာပမ္းလို ့ေနတယ္..။

ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ့
ရက္ရက္စက္စက္ ထားပစ္ခဲ့တဲ့
နင့္ေက်ာၿပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္း
ရင္တြင္းေ၀ဒနာေတြ ထပ္တိုးလို ့ေနတယ္...။

ရင္ခြင္သစ္မွာေပ်ာ္ေမြ ့ေနရင္း
လမ္းေတြ ့ၿပံဳးၿပ နွဳတ္ဆက္နိုင္ေသးတဲ့
နင့္အေၾကာင္း ငါေတြးေတာေနရင္း
ႏြမ္းလ်လို ့လာတယ္....။

ၿပီးခဲ့ပါၿပီ.....။
ကန္ ့လန္ ့ကာပိတ္၊မီးေတြမွိတ္လို ့
ငါတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ ့ဇာတ္လမ္း
ဇာတ္သိမ္းခန္းနဲ ့စာတန္းထိုးအၿပီး
ငါဘာမ်ား ဆက္လုပ္နိုင္ဦးမွာလဲ...

အစတည္းက နင္ထားရာေန
နင္ေစရာသြား.. ဘာမဆိုနင့္အမိန္ ့
ေအာက္မွာရွင္သန္ခဲ့တဲ့ ငါ.....
အခုလဲနင္ထားခဲ့တဲ့ေနရာေလးမွာ
ေနခဲ့မွာပါ....
ရင္ထဲမွာမိုးေတြသည္းသည္းထန္ထန္
ရြာသြန္းရင္းနဲ ့ေပါ့.....။

ေရာက္တတ္ရာရာခံစားေရးဖြဲ ့ထားပါသည္။

အရွံဳး

ငါ့အခန္းနံရံမွာမွင္ေတြေပပြဆဲ

ဲၾကမ္းၿပင္ေပၚမွာလက္ေရးေၾကာ့ေၾကာ့ေလးနဲ

့နင္ေရးခဲ့တဲ့လမ္းခြဲစာ

ၿပီးေတာ့ေဆးသားလြင့္ၿပယ္ေနတဲ့နင့္ဓါတ္ပံု

ဓါတ္ပံုထဲမွာဟိုးအရင္တစ္ခါတုန္းက

ငါသိပ္ခ်စ္ခဲ့တဲ့နင့္မ်က္လုံးလွလွေလးေတြ

အခုငါ့ကိုေလွာင္ေၿပာင္ေနၾကသလိုပဲလား.......။

ဖြင့္ဟ၀န္ခံခ်က္

အသဲကြဲတယ္လို ့ေတာ့
ငါေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္ဘူး....
ငါ့ရင္ေတြနဲနဲေဆြးပူတာေတာ့အမွန္ပဲ

ငါလြမ္းေနတယ္လုိ ့လဲ
သူၾကားေအာင္မေၾကညာခ်င္ဘူး..
တကိုယ္ေရညေတြမွာ
နဲနဲေတာ့ အထီးက်န္ဆန္ေနမိတာေတာ့အမွန္ပဲ

ငါအရမ္းခ်စ္ခဲ့မိတယ္လို ့လဲ
မ၀န္ခံခ်င္ေတာ့ဘူး.....
ဘယ္သူ ့အေပၚမွမထားဖုူးတဲ့အခ်စ္နဲ ့
ေတာ့ခ်စ္ခဲ့မိတာအမွန္ပဲ

ငါနာၾကည္းသြားတယ္လို ့လဲ
မေၿပာခ်င္ဘူး..
ငါရင္းခဲ့သမွ် အၿမတ္မရွိ
အရင္းေတာင္ၿပဳတ္ခဲ့လို ့
နဲနဲေလးေတာ့ခံၿပင္းတာအမွန္ပဲ

အရင္ကအတူေသာက္ခဲ့တဲ့
ေကာ္ဖီေအးေအးတစ္ခြက္
အခုခ်ိန္မွာၿပန္ေသာက္ရင္ေတာင္
ငါ့ရင္ေအးၿမနိုင္မွာမဟုတ္မွန္းသိေနလို ့
ေကာ္ဖီေတာင္ မေသာက္တာၾကာေနခဲ့ပီပဲ....

နွစ္ေယာက္အတူထိုင္ေနက်
ကန္ေဘာင္ကခံုတန္းလ်ားေလးကလဲ
ငါ့ကိုေလွာင္ေၿပာင္ေနသလိုပါပဲလား...

ေနာင္တဆိုတဲ့စကားေလးနွစ္ခြန္း
မရမိေအာင္ငါ အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးစားခဲ့သမွ်
ငါအတံုးအရုန္းနဲ ့လဲက်သြားတဲ့အခ်ိန္
နင့္ေၾကာင့္ ေနာင္တအၾကီးအက်ယ္ရခဲ့တယ္...

အနမ္းတံတားလို ့နင္အမည္တပ္ခဲ့တဲ ့
တံတားေလးတစ္ခုေပၚမွာ
ငါ့ဆီကရိုးသားမွဳေတြ နင္အေရာင္ဆိုးခဲ့တယ္..

အလိမ္အညာေတြနဲ ့ငါ့ကိုလွည့္စားတယ္
အရွံဳးလို ့ေတာ့ငါမဆိုခ်င္တဲ့
ငါ့က်ရွံဳးခန္းေလး နင္စိမ္ေၿပနေၿပထိုင္ၾကည့္ေနခိုက္
ငါရင္နာနာနဲ ့စိတ္ပိုင္းၿဖတ္ခဲ့တယ္
ငါဘယ္ေတာ့မွနင့္အတြက္နဲ ့မ်က္ရည္မက်ေတာ့ဘူး...

အမွားၿပင္ဆင္ခြင့္သာရွိခဲ့ရင္
ငါ့ဘ၀စာမ်က္နွာထဲက
နင္နဲ ့ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ ့အခ်ိန္ေတြကို
ဒိုင္ယာရီစာမ်က္နွာေပါင္းမ်ားစြာလို
ငါလံုးေၿခလို ့အမွိဳက္ပံုးထဲ
လႊင့္ပစ္ခ်င္မိတယ္...

နင္ၾကားေအာင္ေတာ့ငါေၿပာခ်င္ေသးတယ္
၀ဋ္ဆိုတာလည္တတ္သတဲ့...
သတိၾကီးၾကီးနဲ ့ေတာ့ နင့္ခရီးကိုဆက္လို ့
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ေၿပာခဲ့လိုက္မယ္....။

ဇတ္သိမ္းခန္း

"ေမ.. ကိုယ္တို ့ဒီလိုဆက္ေနလို ့ေကာင္းပါ့မလားလို ့ကိုယ္စဥ္းစားေနတာ....
"ေမ ကိုယ့္အေပၚေကာင္းခဲ့တယ္..ကိုယ့္အေပၚေမေကာင္းခဲ့သေလာက္ကိုယ္ေမ့အေပၚၿပန္မေကာင္းခဲ့နိုင္ဘူး..."
"ကိုယ့္ဘ၀အေၿခအေနနဲ ့အခုခ်ိန္မွာေမ့ကို ကိုယ္လက္ထပ္ဖို ့အင္အားမရွိဘူး..
အလုပ္လဲအဆင္မေၿပဘူး.. ကိုယ္အရမ္းစိတ္ရွဳပ္ေနတယ္...ကိုယ္အလုပ္ကိုပံုမွန္ၿပန္ၿဖစ္ေအာင္မနဲၿပန္လုပ္ရမွာ..ဒီေတာ့ ကိုယ္တို ့နွစ္လ
ေလာက္မေတြ ့ပဲေနၾကရေအာင္...."
"ဒီလိုေနရင္းနဲ ့ေမ ကိုယ့္ကိုအရမ္းေတြ ့ခ်င္လာခဲ့ရင္ ကိုယ့္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္..
ကိုယ္အေရာက္လာခဲ့ေပးမယ္.. ကိုယ္လဲေမ့ကိုအရမ္းေတြ ့ခ်င္လာတဲ ့တစ္ေန
့လာေတြ ့မယ္ေလ..''
သူမခပ္ေထ့ေထ့ေလးၿပံဳးလိုက္မိသည္။ဒီေလာက္ဆိုသူဘာေၿပာခ်င္လဲဆိုတာသူ ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းနားလည္တဲ ့သူမ သိေနခဲ့ၿပီေလ...။
" ေမ .. ကိုယ့္ကိုေၿပာစရာစကားမရွိေတာ့ဘူးလား.. တစ္ခုခုေတာ့ေၿပာပါဦး..ေမ့ဆီကတစ္ခုခုေတာ့ၾကားခ်င္တယ္.."
တခ်ိန္လံုးတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ ့သူေၿပာတာပဲနားေထာင္ေနခဲ့တဲ
့သူမကိုသူေၿပာလိုက္ၿခင္းပါ...။
"အခုလို ေမ့အလုပ္ထိတကူးတကလာၿပီးေၿပာေနတဲ ့စကားေတြရဲ ့နိဂံုခ်ဳပ္ကဘာလဲ..
ဘာၿဖစ္ခ်င္တာလဲ.. ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေၿပာပါ... "
သူ ့ေမးခြန္းကိုမေၿဖပဲ သူမကပဲထပ္ဆင့္ေမးလိုက္သည္။
သူသက္ၿပင္းရွည္ၾကီးခ်ၿပီးစကားကိုဆက္မလိုနဲ ့ၿငိမ္ေနသည္...။
တိတ္ဆိတ္ၿခင္းကသူမတို ့နွစ္ေယာက္ၾကားမွာအခ်ိန္အခိုက္အတန္ ့တစ္ခုအထိစိုးမိုးေနခဲ့သည္။
ခဏၾကာေတာ့သူကပဲတိတ္ဆိတ္မွဳကိုၿဖိဳခြင္းလိုက္နိုင္ခဲ့သည္။
"ကိုယ္ တို ့ လမ္း ခြဲ ၾက ရ ေအာင္"
တစ္လံုးခ်င္းစီေၿပာထြက္လာတဲ ့သူ ့စကားသံတိုးတိုးေလးေပမယ့္သူမနားထဲမွာေတာ့မိုင္းဗံုးတစ္ခုေပါက္ကြဲသြားသလို
ဟိန္းခနဲၿမည္သြားသည္။
" ဒါပဲလား.". ဆိုတဲ ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ ့သူမ သူ ့ကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ၿပလိုက္သည္။
ေကာင္းၿပီေလ."... ေၿပာၿပီးခ်က္ခ်င္း သူမမ်က္နွာကိုလွည့္ပစ္လိုက္သည္။
ေ၀့တက္လာတဲ ့မ်က္ရည္ေတြကိုသူမၿမင္ေစရဘူး... မ်က္ရည္ေတြသူမၿမင္ခဲ့ေပမယ့္
အဖ်ားခပ္သြားတဲ ့သူမရဲ ့အသံကိုေတာ့ သူသတိၿပဳမိေကာင္းၿပဳမိပါလိမ့္မည္။သူမေရွ ့ကို လက္ေဆာင္ထုပ္တစ္ခုထုတ္ေပးရင္း
" ဒါေမ့အတြက္ ..... ကိုယ္ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိလို ့.. ဒါပဲ၀ယ္လာခဲ့တယ္.."
Revlon ကအသစ္ထုတ္တဲ ့ဆံပင္အေရာင္တင္တဲ့ေဆးေလးတစ္ခုပါ..
အလွအပကိုသိပ္ဦးစားမေပးတဲ ့သူမကို အလွကုန္ပစည္းေလးေပးခဲ့တဲ ့သူ ့ကိုၾကည့္ၿပီး
ဒါေလ်ာ္ေၾကးလား... ေမးၿပီးသူမတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္သည္။ခနဲ ့ၿပံဳးေလးတစ္ခုပါ....။
"အရာရာအတြက္ကိုယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး.. ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ေမ.."
"ေတာင္းပန္ဖို ့မလိုပါဘူး.. "
"ေမလဲအခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာဒဏ္ရာေတြသက္သာသြားမွာပါ..."
"အဟား..သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့.. အရင္ကလဲဒီလိုအၿဖစ္မ်ိဳးၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္..
ဒါေပမယ့္တစ္ရက္ထဲပဲခံစားလိုက္ရတယ္.."
သူမခပ္ဟဟေလးၿပံဳးၿပီးၿပန္ေၿပာလိုက္သည္။
"ေမ.. ကိုယ္ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ေမ့လက္ေလးကိုကိုင္ခ်င္တယ္..ခြင့္ၿပဳမလားဟင္.."
ဒါကေတာ့သိပ္ကိုတရားလြန္တဲ ့ေတာင္းဆိုမွဳတစ္ခုပါ.. ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာေတာင္
အတၱဆန္ဆန္စကားဆိုလာတဲ ့သူ ့ကိုသူမ ဘာစကားမွမတံု ့ၿပန္ခဲ့ဘူး...။သူမေခါင္းကို
ငံု ့ထားလိုက္တယ္.. "ရွင္မလိုခ်င္ေတာ့လို ့စြန္ ့ပစ္မယ့္ပန္းတစ္ပြင့္ကို နွေၿမာသလိုနဲ ့
နမ္းရွဳတ္ဖို ့မလိုပါဘူး.".. လို ့လဲစိတ္ထဲကေၿပာေနမိတယ္...။
သူမ မဖိတ္ေခၚပဲ.. သူမဘ၀ထဲကိုသူ ့သေဘာနဲ ့သူ၀င္လာခဲ့ၿပီး.. အခုေတာ့သူမ
မနွင္ပဲသူ ထြက္သြားခဲ့ပါၿပီ...။
သူမသိပ္ၿမတ္နိုးတဲ ့ရင္ခြင္တစ္ခုဒီေန ့ကစၿပီးသူမနဲ ့မသက္ဆိုင္ေတာ့ဘူး....ဆိုတဲ ့
အသိ.. အဲ့ဒီအသိေတြကနွိပ္စက္ေနခဲ့တာ... အရင္းအနွီးကမ်ားေနခဲ့လို ့ဆံုးရွံဳးမွဳမ်ား
တဲ ့ဒဏ္ကိုသူမ မခံနိုင္တာ ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး..
ထားလိုက္ပါေလ.. ၿပီးခဲ့ပါၿပီ.. အားလံုးၿပီးဆံုးသြားၿပီ..အိပ္မက္တစ္ခုဟာအိပ္မက္
တစ္ခုပါပဲလား... အစတည္းကအလြဲေတြနဲ ့ေရွ ့ဆက္ဖို ့မသင့္ေတာ့လို ့အားလံုးအတြက္
အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ေအာင္တို ့နွစ္ေယာက္ေစာေစာစီးစီးလမ္းခြဲတာပဲေကာင္းပါတယ္ေလ..
နာနာက်င္က်င္အေတြးတစ္ခုနဲ ့သူမခပ္ေထ့ေထ့ေလးၿပံဳးလိုက္ၿပီး.. စိတ္ထဲကလဲ
"ထြက္သြားၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့ ၿပန္မလာခ်င္ပါနဲ ့ေတာ့..". လို လဲသူ ့ကိုသတိေပးစကား
ဆန္ဆန္ေၿပာေနမိတယ္....။
ရွင္သိထားဖို ့က.. ေယာက္်ားတေယာက္လမ္းခြဲစကားအေၿပာခံရလို ့က်ရွံဳးသြား
မယ့္မိန္းမထဲမွာ ေမဆိုတဲ ့ကြ်န္မ မပါဘူး.. အေလးအနက္မရွိခဲ့လို ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး..
အားလံုးထက္ပိုၿပီးေလးနက္ခဲ့တယ္.. ဒါေပမယ့္ ေပးလိုက္ရတာနဲ ့ၿပန္ရတာနဲ ့မညီမွ်တဲ ့
အခါ.. ကြ်န္မနွလံုးသားေလးမာေက်ာသြားခဲ့တာ မဆန္းပါဘူး..
ေၿပာၿပီးတဲ ့စကားကိုလဲ ၿပန္မရုတ္သိမ္းခ်င္နဲ ့ေတာ့.. ေက်ာခိုင္းၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့လွည့္
မၾကည့္ခ်င္ပါနဲ ့ေတာ့.. ထြက္သြားၿပီဆိုမွေတာ့ၿပန္မလာခ်င္ပါနဲ ့ေတာ့.... ကိုယ့္သေဘာနဲ ့
ကိုယ္လက္လႊတ္လိုက္တဲ ့အရာတစ္ခုကို နွေၿမာသလိုနဲ ့မၾကည့္ခ်င္ပါနဲ ့ေတာ့...
တခ်ိဳ ့တခ်ိဳ ့လူေတြလိုေၿပာတဲ ့စကားနဲ ့အလုပ္နဲ ့မကိုက္တဲ ့မိန္းမတေယာက္ေတာ့
မဟုတ္ဘူး.. ေၿပာရင္ေၿပာသလိုလုပ္တယ္ဆိုတာ ၆လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္တြဲခဲ့တဲ ့ရွင္ပို
သိမွာပါ..ေစာင့္ေနမွာမဟုတ္ဘူးလို ့ေၿပာၿပီး ၿပန္လာနိုးနိုးေစာင့္ေနတဲ့မိန္းမထဲမွာ ကြ်န္မ
မပါဘူး.. မေတာင့္တေတာ့ဘူးလုိ ့ေၿပာၿပီး ေတာင့္တေနတတ္တဲ ့လူေတြထဲမွာလဲ ကြ်န္မ
မပါဘူး.. စြန္ ့လႊတ္ၿပီးမွ နွေၿမာသလိုစကားဆိုတတ္တဲ ့လူေတြထဲမွာလဲကြ်န္မ မပါဘူး...
သနားေအာင္မ်က္ရည္ခံထိုးတတ္တဲ ့လူေတြထဲမွာလဲ ကြ်န္မ မပါဘူး...
မာနကိုကိုးကြယ္တဲ ့မိန္းမတေယာက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး.. ေနရာတိုင္းမွာ မာနမထားတတ္ေပမယ့္
လိုအပ္တဲ ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္မကိုယိုင္နဲ ့မသြားေအာင္.. လဲက်မသြားေအာင္ကယ္တင္ခဲ့တဲ့
ကြ်န္မရဲ ့မာနေလးကို အခုခ်ိန္မွာေတာ့ေက်းဇူးတင္လို ့မဆံုးတာအမွန္ပဲ..
လြမ္းစရာေတြမ်ားခဲ့သလို နာစရာေတြလဲ ရွိေနခဲ့လို ့..ကြ်န္မရဲ ့လြမ္းစရာေတြကိုနာစရာနဲ ့
ေၿဖသိမ့္ရင္း.. မၾကာေတာ့တဲ ့ေန ့ရက္ေလးေတြမွာ ရွင့္ကိုေမ့သြားနိုင္မွာပါ...။
သနားတဲ ့အၾကည့္ေတြနဲ ့မၾကည့္စမ္းပါနဲ ့.. ရွင္ပတ္သတ္ခဲ့ဖူးတဲ ့..ရွင္လမ္းခြဲစကားေၿပာတိုင္း
လဲက်သြားတဲ ့မိန္းမေတြလိုခပ္ညံ့ညံ့မိန္းမတေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး...။
ကြ်န္မအတြက္ နွဳတ္ခမ္းဖ်ားေလးနဲ ့ခ်စ္တတ္တဲ ့ေယာက္်ားတေယာက္မလိုဘူး..
နွလံုးသားအစစ္နဲ ့ၿမတ္ၿမတ္နိုးနိုးခ်စ္မယ့္လူတေယာက္ပဲလိုတယ္...။
သူနဲ ့ပတ္သတ္ခဲ့တဲ ့အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြကို ဒိုင္ယာရီထဲကစာမ်က္နွာေပါင္းမ်ားစြာလို
စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္ၿပီ...။
အရာရာမွာအနိုင္မယူခဲ့သလို အရွံဳးလဲ မေပးနိုင္တာ အမွန္ပဲ..
္လမ္းခြဲၿပီးထြက္သြားေပမယ့္ အရွံဳးေတြတေပြ ့တပိုက္နဲ ့ေတာ့ကြ်န္မ က်န္ခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး..
ဘယ္အခ်ိန္ၿပန္လာမလဲလို ့လဲ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္နဲ ့ေစာင့္ေနမွာလဲမဟုတ္ဘူး..
ၿပန္လာေအာင္စကားလွလွေလးေတြဆင္ၿပီးကဗ်ာေလးေတြလဲေရးေနမွာမဟုတ္ဘူး...
သူမ်ားအစားအစာကိုလဲသားေရက်ေနမွာမဟုတ္ဘူး...
သြားစမ္းပါ.. ကြ်န္မရဲ ့ကမၻာမွာ သူရွိေနဖို ့လဲမလိုေတာ့ပါဘူး..
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာအလွည့္စားခံရဦးမယ့္သူ ့့မိန္းကေလးေတြနဲ ့သူ ့အတြက္ေတြးၿပီး
ေလပူတစ္ခ်က္ေတာ့မွဳတ္ထုတ္မိလိုက္တယ္...။
ထားလိုက္ပါေလ.. ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေဖါက္.. ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ၾကတာအေကာင္း
ဆံုးပါ..။
လသာသာညတစ္ညမွာ ဂစ္တာတစ္လက္ရယ္.. သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရယ္..
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္.. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရယ္.. ရွိေနရင္ က်န္တာဘာဆိုဘာမွမလိုအပ္ေတာ့ဘူး..
သူ္ဆိုတာလဲကြ်န္မအတြက္မလိုအပ္ေတာ့ဘူး...ထြက္သြားလိုက္ပါ...
ဆုေတာင္းတိုင္းသာၿပည့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွသူ ့လိုအေလးအနက္
မရွိတဲ ့သူနဲ ့မေတြ ့ပါရေစနဲ ့ေတာ့လို ့ကြ်န္မရင္ထဲကက်ိတ္ၿပီးဆုေတာင္းလိုက္မိပါေတာ့တယ္....။

ကြ်န္မအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း

မ်ိဳးေက်ာ့ၿမိဳင္လို ကြ်န္မနာမည္ခ်င္းမေလးပါ.. ရန္ကုန္မွာေနပါတယ္လို ့စရမလိုၿဖစ္ေနၿပီ..
တကယ္ေတာ့ကြ်န္မအေၾကာင္းဆိုေပမယ့္..ကြ်န္မရဲ ့မေကာင္းတဲ ့အက်င့္ေလးေတြကို
ေၿပာၿပမွာပါ.. အင္းေပါ့ေလ..ေကာင္းေၾကာင္းေၿပာစရာမွမရွိတာေနာ္.. :P
ကြ်န္မနာမည္က ကင္မ္ကင္မ္ပါ..နာမည္အရွည္ကိုေတာ့ေၿပာၿပေတာ့ဘူး..သိခ်င္
ရင္ two body tiger လာေမးၾက.. :P
ကြ်န္မဆိုတာ..စကားမ်ားမ်ားေၿပာေလ့မရွိတဲ ့ေကာင္မေလး...
ခံစားခ်က္ေတြကိုလဲထုတ္ေၿပာၿပေလ့မရွိဘူး..ရင္ထဲမွာပဲအၿမဲမ်ိဳသိပ္ထားတတ္တယ္..
ေခါင္းေတာ့နဲနဲမာတယ္..(မယံုရင္တူနဲ ့လာထုၾကည့္) :D
တခါတေလေလာကၾကီးကိုခပ္ေစာင္းေစာင္းၾကည့္တတ္ေသးတယ္.. (ၿမင္ေယာင္
ၾကည့္ေပါ့..ေခါင္းေလးကိုေစာင္းၿပီးၾကည့္ေနတဲ ့ပံုေလး.. ဟိ)
ကြ်န္မဘ၀မွာလိုခ်င္တာေတြကိုလိုခ်င္တဲ ့အခ်ိန္မွာမရတာမ်ားလာေတာ့ အရြဲ ့တိုက္
တတ္လာခဲ့တယ္.. ေလာကၾကီးကိုအရြဲ ့တိုက္တယ္.. မိဘေတြကိုအရြဲ ့တိုက္တယ္..
ခ်စ္သူကိုအရြဲ ့တိုက္တယ္.. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္အရြဲ ့တိုက္တတ္ေသးတယ္...
တခ်ိန္တုန္းကမိဘရင္ခြင္မွာပဲေနၿပီး.. မိဘေၿပာစကားကိုတေသြမတိမ္းနားေထာင္ခဲ့
တဲ့ကြ်န္မကိုအရင္ခ်စ္သူက (အေမ့ရင္ခြင္လို ့)နာမည္ေပးခဲ့ဖူးတယ္...။
လူေတြရဲ ့အၿမင္မွာလဲကြ်န္မဟာဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလးေပါ့..
အသက္ေတြၾကီးလာေလ.. လိုအပ္ခ်က္ေတြမ်ားေလ.. ေလာကၾကီးအေၾကာင္း
ကိုပိုသိေလ.. ပိုစိတ္ညစ္စရာေတြမ်ားလာေလနဲ ့..
အရင္ကလိမ္မာတဲ့ကြ်န္မဟာအခုေတာ့ဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္မေလးတေယာက္ၿဖစ္
လာခဲ့ၿပီေလ..
ကြ်န္မဘယ္အခ်ိန္ကစၿပီးအဲ့လိုေခါင္းမာတတ္လာလဲကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မေတာင္မ
သိဘူး.. မိဘကဒါမလုပ္နဲ ့ဆိုလုပ္တယ္.. မသြားနဲ ့ဆိုသြားၿဖစ္ေအာင္သြားတယ္..
အဲ့လိုေခါင္းမာမာနဲ ့မိဘစကားကိုနားမေထာင္ခဲ့လို ့ကြ်န္မကိုငယ္ငယ္ကအေမရိုက္ဖူးတယ္
အရမ္းကိုနာနာက်င္က်င္ခံစားရေပမယ့္ကြ်န္မမ်က္ရည္တစ္စက္မွမက်ခဲ့ဘူး..
ကြ်န္မရဲ ့စိတ္ေတြတင္းမာေနခဲ့တယ္..ကြ်န္မကိုဘယ္ေလာက္ဆူဆူ ဘယ္ေလာက္ရိုက္
ရိုက္..ကြ်န္မဘယ္ေတာ့မွမ်က္ရည္မက်ေစရဘူးလို ့ကြ်န္မဆံုးၿဖတ္ခဲ့တာ...
လူေတြေရွ ့မွာ(ဘယ္သူ ့ေရွ ့မွာမဆို)မ်က္ရည္က်ရမွာကြ်န္မသိပ္ရွက္တယ္..
အထူးသၿဖင့္ကြ်န္မနဲ ့တိုက္ရိုက္ပတ္သတ္ေနတဲ့သူ(ဥပမာ ကြ်န္မခ်စ္သူေၾကာင့္ခံစား
ေနရတယ္ဆိုရင္ေတာင္သူ ့ေရွ ့မွာမ်က္ရည္မက်ေစရဘူး)အဲ့လိုမ်ိဳး..။
အဲ့ဒါကိုမာနလို ့သတ္မွတ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ကြ်န္မဟာေတာ္ေတာ္မာနၾကီးတဲ့မိန္းမတ
ေယာက္ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္နိုင္ပါတယ္..။
သယ္ရင္းတေယာက္ေရွ ့မွာေတာ့ကြ်န္မရွိဳက္ၾကီးတငင္ငိုခဲ့ဖူးတယ္..သယ္ရင္းေၾကာင့္
ငိုတာေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့..တၿခားတေယာက္ေၾကာင့္...။
ကြ်န္မသယ္ရင္းေလးနိုင္ငံၿခားသြားမယ့္ေန ့မတိုင္ခင္တစ္ရက္ကသူ ့ကိုနွဳတ္ဆက္တဲ ့
အေနနဲ ့သြားေတြ ့တုန္းကေပါ့..လမ္းတေလွ်ာက္မွာကြ်န္မငိုၿပီးလာခဲ့တာ..သူ ့ဆီၤလဲ
ေရာက္ေရာကြ်န္မမ်က္ရည္ေတြခမ္းသြားေရာ....။
အဲ့လိုတိုက္ရိုက္ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့တေယာက္ေရွ ့မွာငိုဖို ့ရန္၀န္ေလးတဲ့ကြ်န္မကိုကြ်န္မရဲ ့
ခ်စ္သူ(အရင္ကခ်စ္သူ)ကအသည္းမာတဲ့မိန္းမလို ့စြပ္စြဲခဲ့ဖူးတယ္..။
သူ ့ေရွ ့မွာစိတ္ညစ္လိုက္တာ..ငိုခ်င္တယ္လို ့ေၿပာမိရင္.. နင္လားငိုမွာ..
နင္ဘယ္တုန္းကငိုဖူးလို ့လဲတဲ့..နင္မ်က္ရည္က်တာငါတစ္ခါမွမၿမင္ဖူးဘူးလို ့ေတာင္ေၿပာ
ဖးူတယ္..(အဲ့ဒါကြ်န္မနဲ ့ေလးနွစ္ေက်ာ္ေလာက္တြဲခဲ့တဲ့ခ်စ္သူေနာ္)
ကြ်န္မဟာမိန္းမေတြထဲကမိန္းမတေယာက္ၿဖစ္ေပမယ့္မိန္းမ မဆန္တဲ့မိန္းမလဲၿဖစ္ေနၿပန္
တယ္..ကြ်န္မအလုပ္ကသယ္ရင္းကေၿပာတယ္.. မိန္းမၾကမ္းၾကီးတဲ့..ဟီး..
တခါတေလစိတ္ညစ္လို ့သူတို ့ဆီမွာ စိတ္ညစ္လိုက္တာဆိုၿပီးေညာင္နာနာအသံေလး
နဲ ့ေၿပာတိုင္းကြ်န္မကို “မကင“္ရာ မိန္းကေလးလိုေနတတ္တာလဲမဟုတ္ပဲနဲ ့ႏြဲ ့ႏြဲ ့ၿပီးမေၿပာပါ
နဲ ့တဲ့..ကဲ..ေကာင္းေရာ... :P
ေအာ္..ေၿပာရဦးမယ္..ကြ်န္မတို ့မိသားစုက ငါးေယာက္..အေဖအေမအကို၊ကြ်န္မရယ္
ညီမေလးရယ္ေပါ့..အားလံုးအသားၿဖဴၾကတယ္..ကြ်န္မတေယာက္ထဲမဲေနတာ..
အဲ့ဒါကိုအလုပ္ကသယ္ရင္းက မညွာမတာကြ်န္မကို “အေဖကတရုတ္၊အေမကတရုတ္
သမီးက်မွဘာလို ့ကုလားၿဖစ္သြားတာလဲ“တဲ့..အဟင့္..ငိုရခက္..ရီရခက္နဲ့..
ကြ်န္မမွာသယ္ရင္းမရွိဘူး.. စကားနည္းၿပီးသီးသန္ ့ဆန္ဆန္ေနတတ္တဲ့ကြ်န္မမွာ
သယ္ရင္းမရွိတာဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး..ကြ်န္မ
လူေတြနဲ ့လဲမေနတတ္ဘူး..တေယာက္တည္းေနရတာကိုအရမ္းသေဘာက်တယ္..
တခါတေလလြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးပံုစံေလးနဲ ့ေနရတာကိုကြ်န္မပိုနွစ္သက္ေနတတ္တယ္..
ေမာင္နွမထဲမွာလဲအလတ္ၿဖစ္ေနခဲ့တဲ့ကြ်န္မကိုမိဘေတြကလဲသိပ္မခ်စ္ဘူးလို ့ခံစားရ
တယ္.. အၾကီးကိုအၾကီးမို ့ခ်စ္ၾကတယ္..အငယ္ကိုအငယ္မို ့ခ်စ္ၾကတယ္..(အလတ္ကို
အလတ္မို ့ခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာေတာ့မၾကားဖူးဘူး..) အလတ္ေတြကလစ္လပ္ေနတတ္
တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့..
ငယ္ငယ္တည္းကလူေတြနဲ ့ခပ္ေရာေရာမေနတတဲ့္ခဲ့တဲ့ကြ်န္မကို ဦးေလးေတြအေဒၚ
ေတြကလဲကြ်န္မရဲ့အကိုနဲ ့ညီမေလးေလာက္မခ်စ္ၾကတာဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး...။
ဒါေပမယ့္ဆန္းေနတာတခုက လူေတြနဲ ့ခပ္ကင္းကင္းေနတတ္တဲ့ကြ်န္မမွာ
လူေတြနဲ ့အၿမဲဆက္ဆံေနရတဲ ့ခ်စ္သူတေယာက္ရွိေနတာနဲနဲေတာ့ဆန္းေနသလိုလို
ပဲေလ..။
ကြ်န္မစိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္အၿမဲရီေနတတ္တယ္.. တခုခုေၿပာၿပီးရီစရာမဟုတ္လဲ
ရီေနတတ္တယ္ေလ.. ဒါကိုသိေနတဲ့ကြ်န္မရဲ ့အရင္ကခ်စ္သူက
ကြ်န္မရီၿပီဆိုရင္(ရီစရာမဟုတ္ပဲရီတာကိုေၿပာတာေနာ္)စိတ္ညစ္ေနတာလားလို ့အၿမဲ
ေမးတတ္တယ္..ဘာလို ့လဲ..ရီေနတာေလလို ့ေၿပာရင္..နင္ကစိတ္ညစ္ရင္အၿမဲရီေနတာ
ပဲေလတဲ့.. ဟုတ္တယ္..ကြ်န္မမွာစိတ္ညစ္စရာေတြရွိလာရင္လူေတြေရွ ့မွာမငိုူတတ္တဲ့
ကြ်န္မက ဆန္ ့က်င္ဖက္အေနနဲ ့အရီအၿပံဳးနဲ ့စိတ္ညစ္စရာေတြကိုေဖၚၿပတတ္တဲ့အက်င့္
ၿဖစ္လာခဲ့တယ္ေလ....။
ကဲကဲ..ေတာ္ၿပီ.. ကြ်န္မအေၾကာင္းဒီေလာက္နဲ ့ပဲအဆံုးသတ္လိုက္ဦးမယ္..။
တာ့တာ..တီးတီ..တူးတူ.. :P

ဆံုနိုင္ခြင့္

~~~ဘယ္အခ်ိန္ထိကိုယ့္အတြက္ရွိေနမလဲ ~~~မင္းစကားမ်ားအထပ္ထပ္ၾကားမိဆဲ~~~
ၾကယ္စင္ေၾကြခ်ိန္မွာတိုင္တည္ၿပီးခ်စ္ခဲ့လဲ ~~~ ေပါင္းစပ္မယ့္အခ်စ္တို ့နွစ္ေယာက္ဆီမွာ~~~

ေလထဲမွာလြင့္ပ်ံလာတဲ့သီခ်င္းသံနွင့္အတူကြ်န္မေခါင္းထဲမွာစဥ္းစားစရာေလးေတြရွိလာခဲ့ၿပန္တယ္ေလ...
သူနွင့္ကြ်န္မၾကားမွာအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာတစ္ခုတည္းပဲရွိတယ္...သူ ့အသိုင္းအ၀ိုင္း..ကြ်န္မအသိုင္းအ၀ိုင္း
ဘယ္လိုမွေပါင္းစပ္ဖို ့မလြယ္ကူမွန္းသိရက္နဲ ့ကြ်န္မသူ ့ကိုခ်စ္ခဲ့မိတယ္...။
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာတစ္ခုတည္းနဲ ့ပဲဘ၀တစ္ခုတည္ေဆာက္လို ့ရပါ့မလား..
ကြ်န္မကေကာဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ားသူ ့နွလံုးသားကိုလႊမ္းမိုးထားနိုင္မလဲ..
အရာရာမွာဆန္ ့က်င္ဘက္ၿဖစ္ေနတဲ့ကြ်န္မတို ့နွစ္ေယာက္..အခ်စ္ေတြကေကာ
ဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ားခိုင္ခံ့နိုင္မွာလဲ...
တြဲလက္ေတြမၿဖဳတ္တမ္းဘ၀ခရီးကိုတလွမ္းခ်င္းအတူလွမ္းနိုင္ပါ့မလား...
မတူညီတဲ့ဘာသာစကားနဲ ့မတူညီတဲ့ယံုၾကည္မွဳ၊အဲ့လိုမတူညီမွဳေတြၾကားမွာ
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာမ်ားတင္းခံထားနိုင္ၾကမွာလဲ...
အဲ့ဒီအရာေတြကိုေတြးမိတိုင္းသူ ့ကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ကြ်န္မရဲ ့လက္ေတြေလ်ာ့ရဲလာခဲ့တယ္..
ကြ်န္မရဲ ့အၿပံဳးေတြမပီၿပင္ခ်င္ေတာ့ဘူး...။
နွလံုးသားေလးကတဆစ္ဆစ္နဲ ့နာက်င္လာခဲ့တယ္...
ေယာက္်ားတေယာက္ေၾကာင့္မ်က္ရည္ဘယ္ေတာ့မွမက်ေစရဘူးလို ့ဟစ္ေၾကြးခဲ့တဲ့
ကြ်န္မ... မ်က္ရည္ေတြေရစီးကမ္းၿပိဳခဲ့ရတယ္...။
သူ ့ဆီတစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းေနတဲ့ကြ်န္မရဲ ့ေၿခလွမ္းေတြတုံ ့ေနွးလာခဲ့တယ္..။
တစ္ေန ့သူနဲ ့လက္ထပ္ၿပီးဘ၀တစ္ခုတည္ေဆာက္မယ္လို ့ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သမွ်ေတြ
တေၿဖးေၿဖးနဲ ့အေရာင္မွိန္ခ်င္လာခဲ့တယ္...။
အဲ့ဒီစိတ္နဲ ့ပဲအိပ္ပ်က္၊စားပ်က္ခဲ့ရေပါင္းမနဲေတာ့ၿပီ..။
၆လတာဆိုတဲ့ကာလတစ္ခုမွာကြ်န္မဘယ္နွစ္ၾကိမ္ေလာက္သူ ့ေၾကာင့္ငိုေၾကြးခဲ့ရလဲဆိုတာ
ေရတြက္လို ့ေတာင္မရနိုင္ေအာင္ပါပဲ...။
အရာရာကိုေလးေလးနက္နက္ေတြးတတ္ခဲ့တဲ့ကြ်န္မရင္ဘတ္တစ္ခုမွာဒဏ္ရာေတြဗရပြနဲ ့
ရွင္သန္မွဳေတြဟာလဲအဓိပါယ္မဲ့ခ်င္သလိုလိုၿဖစ္လာခဲ့တယ္..။
ဒီေန ့မွာမေသခ်ာမွဳေတြနဲ ့ကြ်န္မရဲ ့မနက္ၿဖန္ေတြဟာလဲေ၀၀ါးလာခဲ့တယ္ေလ...
ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္မရဲ ့ကမၻာအၾကိမ္ၾကိမ္ၿပိဳလဲခဲ့ရတယ္...ကြ်န္မရဲ ့စိတ္ေတြယိုင္နဲ ့လာခဲ့ရတယ္..။
မြန္းက်ပ္တဲ့အေတြးေတြၾကားမွာကြ်န္မရဲ ့အသက္ရွဴသံေတြဟန္ခ်က္မညီခ်င္ေတာ့ဘူး...။
ဘာေၾကာင့္လဲ... ဘာအတြက္လဲ...
ကံၾကမၼာကိုပဲအၿပစ္တင္ရေတာ့မွာလား..ဒါမွမဟုတ္ခ်စ္တတ္တဲ့နွလံုးသားေလးကိုပဲ
အၿပစ္ပံုခ်လိုက္ရေတာ့မလား...ဘာေၾကာင့္မ်ားသူနဲ ့ကြ်န္မၾကားမွာဘာသာတရားနွင့္လူမ်ိဳးဆိုတဲ့
အရာနွစ္ခုကတံတိုင္းၾကီးတစ္ခုလိုၿခားထားရတာလဲ...
အဲ့ဒီအတားအဆီးေတြသာမရွိခဲ့ရင္..... ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိမ့္မလဲဆိုတဲ့အေတြးေၾကာင့္
ကြ်န္မရဲ ့မနက္ၿဖန္ေပါင္းမ်ားစြာမ်က္ရည္နဲ ့နိုးထခဲ့ရေပါင္းမ်ားခဲ့ၿပီပဲ.....။
ညစဥ္ညတိုင္းေပါင္းစပ္ခြင့္ဆိုတဲ ့အရာေလးတစ္ခုကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္းၾကယ္ေလးေတြနဲ ့စကားေၿပာ
ေနမိတယ္.. ၾကယ္တစ္ပြင့္ေၾကြတိုင္းသူနဲ ့ေပါင္းစပ္ခြင့္ရပါေစလို ့ဆုေတာင္းခဲ့ရတဲ ့ညေတြလဲမ်ားခဲ့ပါၿပီ..။
ဒီလိုနဲ ့..ဒီလိုနဲ ့...
ကြ်န္မတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ ့ေပါင္းစပ္ခြင့္ကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္းေယာင္၀ါး၀ါးနဲ ့ကြ်န္မရဲ ့မနက္ၿဖန္ေတြကို
ေလွ်ာက္လွမ္းရဦးမယ္.. ခ်စ္သူ ့လက္ကိုခိုင္ၿမဲစြာတြဲထားရင္းနဲ ့ေပါ့...........။

အခ်စ္ေနာက္ကြယ္...

သိပ္ခ်စ္လြန္းလို ့

အရာရာမွာသူ ့အလိုလိုက္

သူ ့အၾကိဳက္ေဆာင္ခဲ့တာေတြဟာ

ေနာက္ဆံုးေတာ့အေပါစားအခ်စ္ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္

အခ်စ္ဆိုတဲ့သီအိုရီၾကီး

သူနဲ ့က်မအၾကားေၿပာင္းၿပန္လည္ခဲ့ရတယ္.

သူစိတ္ေကာက္တိုင္းၿပန္ေခ်ာ့ခဲ့ရတဲ ့ကြ်န္မ

သူၿငိဳၿငင္မွာေၾကာက္ေနရတဲ့ကြ်န္မ

သူထားခဲ့တိုင္းေနခဲ့ရတဲ့ကြ်န္မ

ခ်စ္သူ...

သိပ္ခ်စ္လို ့သာအႏြံတာခံတာ

ကြ်န္မအခ်စ္ကေပါ့ပ်က္ပ်က္ေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူးေနာ္.

အရာရာမွာအတိုင္းအတာနဲ ့.

သူ ့ေဘာင္ေက်ာ္ရင္ေၿပာင္းၿပန္မွ

အတည့္ကိုေၿပာင္းသြားတတ္တာမို ့..

ခ်စ္တတ္လြန္းတဲ့ ကြ်န္မ

ရက္စက္တတ္တာကိုေတာ့

ေမ့မထားနဲ ့ေပါ့ခ်စ္သူရာ......။