ဘာကိုလဲဟင္.. မ်က္လံုးေလးကလယ္ကလယ္နဲ ့ကြ်န္မသူ ့ကိုၿပန္ၾကည့္ေနမိတယ္...။
သူက "မသိေသးဘူးထင္တယ္.. မေၿပာေတာ့ပါဘူး "...
" အဲ ့လိုမလုပ္နဲ ့ေလ.. ေမဦးကိုေၿပာၿပပါ .. " ကြ်န္မ သိခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းၿပင္းပ်လာခဲ့ပါတယ္။
သူက မေၿပာဘူး ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးသိခ်င္လာမိတယ္။
ေအာင္ ေလ... မေန ့ကပဲ မိန္းမခိုးလာခဲ့ၿပီ တဲ ့...
လံုး၀ကို မထင္မွတ္ထားတဲ ့ကိစၥေတြပါ။ ေအာင္ ဆိုတာ ကြ်န္မရဲ ့ခ်စ္လွစြာေသာခ်စ္သူ.. သူငယ္ခ်င္း
ဆိုလဲ မမွားဘူးေပါ့..ငယ္ငယ္တည္းက ေသးငယ္တဲ ့ၿမိဳ ့ေလးမွာ ေနရင္း တူတူၾကီးၿပင္းလာတဲ ့သယ္ရင္း
အရင္းေခါက္ေခါက္ၾကီးေတြေလ။သယ္ရင္း ဘ၀ကေနခ်စ္သူၿဖစ္လာခဲ့တာဆိုေတာ့ တၿခားခ်စ္သူေတြထက္
အခ်စ္ေရာ.. သံေယာဇဥ္ပါ ပိုလာခဲ့ရသူပါ။
ကြ်န္မ နားကို ကြ်န္မ မယံုနိုင္ေအာင္ ၿဖစ္ေနခဲ့တယ္.။ေအာင္ က ဒီလိုလုပ္တတ္တဲ ့လူစားမ်ိဳး
မဟုတ္ပါဘူး။သူ ့အေၾကာင္း ကြ်န္မ ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။ ကြ်န္မ ကိုသူသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္။ကြ်န္မလဲ
သူ ့ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မ စကားဆို သူ သိပ္နားေထာင္တတ္တာ..။ကြ်န္မ တစ္ခု ပူဆာလုိက္ရင္
သူ မရရေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ့ သူပါ။
သူနဲ ့ကြ်န္မ ခ်စ္သူၿဖစ္တာ အိမ္ ကမိဘေတြသိေတာ့ သူ ့မိဘေတြက သေဘာတူေပမယ့္
ကြ်န္မ မိဘေတြကေတာ့ လံုး၀ သေဘာမတူခဲ့ပါဘူး.။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့.. သူ ့မိဘေတြက ဒီၿမိဳ ့မွာ
ေနတဲ ့သူေတြထက္ ိပု္ကဆံ နဲနဲပိုရွိေတာ့ နဲနဲေမာက္မာခ်င္တယ္ေလ။ဒါ့ေၾကာင့္ ကြ်န္မ ကိုင ဲ့ၿပီး သေဘာ
မတူခဲ့တာ...။
ဒါေပမယ့္ သူ ့မိဘေတြကေတာ့ ကြ်န္မ ကိုအရမ္းသေဘာက်ၾကတယ္။မယူရေသးေပမယ့္
ေခြ်းမ တေယာက္လို ဆက္ဆံၾကတယ္။မဂၤလာေဆာင္ဖို ့ကိုလဲ စိတ္ကူးေတြယဥ္ၾကတယ္ေလ။သူ ့မိဘ
ေတြက သူမ်ားအေပၚမေကာင္းခ်င္ မေကာင္းပဲေနမယ္.. ကြ်န္မ အေပၚကိုေတာ့ အရမ္းေကာင္းၾကတာပါ။
ၿမိဳ ့ေလးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးမို ့ကြ်န္မတို ့တစ္ခါ ခ်ိန္းေတြ ့ဖို ့ကို ကြ်န္မ မိဘေတြမေတြ ့ဖို ့
ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လ်ိဳ းနဲ ့ေတြ ့ခဲ့ရတယ္။ဟိုလမ္းသြား ဦးေလးနဲ ့ေတြ ့..ဒီလမ္းသြား ေမာင္ေလးက်ဴရွင္အၿပန္နဲ ့
တိုးနဲ ့.. ပတ္ၿပီးေရွာင္ေနရတဲ ့အထိပါပဲ။အဲ့လိုမ်ိဳး.. ကြ်န္မရဲ ့မိဘေတြသေဘာမတူတဲ ့ၾကားက ခ်စ္ခဲ့ၾကတာပါ။
ကြ်န္မ မိဘေတြသေဘာမတူတာကိုလဲ သူသိတယ္။ဒီလိုနဲ ့ သူ... ဘာမေၿပာဘာမေၿပာနဲ ့.. တစ္လတိတိ
ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနခဲ့ပါတယ္။ဒီေန ့မွာ ဒီလိုစကားေတြၾကားရလိမ့္မယ္လို ့ကြ်န္မလံုး၀ကိုမထင္ခဲ့တာပါ။သူနဲ ့ကြ်န္မ
မေတြ ့ၿဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္ ၿပတ္သြားတာလဲမဟုတ္ခဲ့ဘူးေလ။ " သူ ...မိန္းမခိုးလာခဲ့ၿပီတဲ ့လား" .. ကြ်န္မဘယ္လို ယံုေပးရမလဲ.... ဒီၿမိဳ ့ေလးဆိုတာ.. ဒီလူဒီလူေတြပဲရွိတာ.. ကြ်န္မနဲ ့သူ ့အေၾကာင္း လူတိုင္းလိုလိုသိၾကတာ...
အခုေတာ့.. သူက ကြ်န္မ မဟုတ္တဲ ့တစ္ေယာက္နဲ ့တဲ ့... ကြ်န္မ ဘယ္လိုမ်က္နွာနဲ ့မ်ားဆက္ေနသြားရမလဲ...
ဒါေတြဟာ ယံုတမ္းစကားေတြပဲ ၿဖစ္လိုက္ေစခ်င္တယ္။
ရင္ထဲမွာ နာနာက်င္က်င္ခံစားလိုက္ရတယ္။လုပ္ရက္လိုက္တာ...။မ်က္ရည္ေတြပါးၿပင္ထက္
စီးက်မလာေအာင္ ကြ်န္မ မနဲထိန္းထားရတယ္။ခ်စ္ခဲ့မိလို ့ နာက်င္ခံစားရတယ္ဆိုတာထက္ မခံခ်င္စိတ္
ေတြက ကြ်န္မ ရင္ကိုပိုၿပီး ေၿဗာင္းဆန္ ေစတယ္။
သူဘာလို ့ဒီလိုလုပ္သြားရက္တာလဲ...ကြ်န္မ မိဘေတြက သေဘာမတူတာကို မခံခ်င္လို ့မ်ား
လား....ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကြ်န္မကိုၿဖတ္ၿပီးမွ ဆို ကြ်န္မ ေၿဖသာပါေသးတယ္။ၿပီးေတာ့ ..သူတို ့ၾကိဳက္တာ
တစ္လပဲရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ ကြ်န္မနဲ ့ေ၀းေနတဲ ့ကာလမွာပဲစေတြ ့ၿပီး ယူခဲ့ၾကတာေပါ့....။
ခ်စ္သူ.... နင္နဲ ့ငါ ခ်စ္ခဲ့ၾကတဲ ့နွစ္ရွည္လမ်ားက တစ္လဆိုတဲ့အခ်ိန္အတိုင္းအတာ အတြင္းမွာ
လြယ္လြယ္ပဲေၿပာင္းလဲသြားနိုင္လား....ဆယ္နွစ္ေက်ာ္ဆိုတဲ ့အခ်ိန္တစ္ခု က တစ္လဆိုတဲ ့တိုေတာင္းတဲ ့
အခ်ိန္ကိုမယွဥ္နိုင္ဘူးတဲ ့လား...ငါ့ကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္လို ့ငါထင္ခဲ့တဲ ့နင္က ေန ့ခ်င္းညခ်င္း ေၿပာင္းလဲသြား
တာ ငါအခုထိ မယံုၾကည္နိုင္ေသးဘူး။ဒါအိပ္မက္ဆိုရင္ ငါၿမန္ၿမန္ နိဳးထ ပါရေစ....
ဒါေပမယ့္ ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး..။တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။အဲ့ဒီအမွန္တရားကိုရင္ဆိုင္
ဖို ့ ကြ်န္မ တစ္ေန ့မွာ စိန္ေခၚခံလိုက္ရတယ္။ သူတို ့ရဲ ့မဂၤလာဖိတ္စာ... သယ္ရင္းမ်ားက တဆင့္ ကြ်န္မ
လက္ထဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ဒီဖိတ္စာ ကိုဘယ္လိုစိတ္ကူးနဲ ့မ်ား ကြ်န္မ လက္ထဲ အေရာက္ပို ့နိုင္ရတာလဲ...
"ငါမသြားခ်င္ဘူးဟာ... ေတာ္ၾကာ .. ငါစိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ မ်က္ရည္က်လာခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..."
သယ္ရင္းေတြကိုေၿပာၿပေတာ့ သူတို ့လဲ အေၾကာင္းသိေတြမို ့ကြ်န္မကို မသြားတာပဲေကာင္းပါတယ္လို ့ေၿပာ
လာေတာ့.. ဒီလိုနဲ ့ကြ်န္မရဲ ့ခ်စ္လွစြာေသာ သယ္ရင္းခ်စ္သူ ရဲ ့မဂၤလာပြဲကို မသြားၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး....။
ဒါဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ဆိုရင္ "ၿပီးပါၿပီ " ဆိုတဲ ့စာတန္းနဲ ့အတူ ကန္ ့လန္ ့ကာခ် ရေတာ့မွာပါ...။
ဒါေပမယ့္ ဒါဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္မွ မဟုတ္ခဲ့တာ...။ဒါ တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္ေလ... ကြ်န္မရင္ကို စုတ္ၿပတ္သြားေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့တဲ ့တကယ့္ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ....။ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့.. သူတို ့ေၿပာင္းလာတဲ့အိမ္နဲ ့ကြ်န္မတို ့အိမ္ကမ်က္ေစာင္းထိုးေလးတင္...။
သူတို ့ကုန္စံုဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ေလ။ကြ်န္မ မေတြ ့ခ်င္ေပမယ့္ ေန ့တိုင္းဒီမ်က္နွာေတြကို ေတြ ့ေနရပါတယ္။ကံၾကမၼာ
က ကြ်န္မကို တကယ္က်ီစားလြန္းပါတယ္။သူတို ့မ်က္နွာ ေတြ ့ခြင့္ေပးတာနဲ ့တင္မေက်နပ္ေသးဘူး..။သူတို ့
ရဲ ့ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၿပံဳးရႊင္က်ီစယ္ေနတဲ ့အၿပဳအမူေတြထိပါ ေတြ ့ခြင့္ရခဲ့တယ္.။ဆိုင္ေရွ ့မွာ ေၿပးတမ္းလိုက္တမ္းေဆာ့
ရင္းၿမဴးတူးေနတဲ ့ပံုကို ၿမင္ရတဲ ့ကြ်န္မ မွာေတာ့ ခါးသီးတဲ ့ေ၀ဒနာၾကီးေတြနဲ ့ပဲ ရင္းနွီးကြ်မ္း၀င္ခဲ့ရတယ္...။
ဒီအၿဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ရင္း ၀န္တိုစိတ္ေတြ တားမနိုင္ ဆီးမရ တဖြါးဖြါးနဲ ့ၿဖစ္ေပၚလာေနဆဲပါပဲ...။
ဒီလိုနာက်င္မွဳေတြပဲ ရေတာ့မယ့္ ေနရာမွာ ကြ်န္မ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့တာ ကြ်န္မ မမွားပါဘူးေနာ္...။ဒီလိုနဒီလိုနဲ ့ဒီၿမိဳ ့ေလးကိုစြန္ ့ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို ့ရန္ကုန္ကို တက္လာခဲ့ပါတယ္။တစ္နွစ္တစ္ေခါက္ ဒီေနရာကို ၿပန္ေရာက္ၿဖစ္ေပမယ့္ သူရွိနိုင္မယ့္ ေနရာေတြကို ကြ်န္မ ေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန ့မွာ ကြ်န္မဦးေလးရဲ ့ဆိုင္ကယ္ေနာက္ခံုက လိုက္စီးရင္း သူရွိတတ္တဲ ့ေနရာ အေရာက္..သူ ့ကိုေရွာင္ဖို ့မ်က္နွာကို တစ္ဖက္လွည့္လိုက္တဲ ့အခ်ိန္ ကြ်န္မလွည့္လိုက္တဲ ့ဖက္က အုတ္ခံုေပၚထိုင္ေနတဲ ့သူ
နဲ ့မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုၿဖစ္ေအာင္ သြားဆံုမိေသးတယ္။ သူက ကြ်န္မ ၿပန္ေရာက္ေနတာ မသိဘူးထင္ပါတယ္။
အံ့ၾသတဲ ့ပံုနဲ ့ပါးစပ္ၾကီး အေဟာင္းသားနဲ ့ကြ်န္မကို ေငးၾကည့္ေနခဲ့တယ္..။
ကြ်န္မ ေလ... ခ်က္ခ်င္းသူ ့ဆီကေန အၾကည့္ကိုလႊဲလိုက္ပါတယ္။ဒီတစ္သက္ ဒီမ်က္နွာကို ထပ္မေတြ ့ပါရေစနဲ ့ေတာ့။သစ္စိမ္းခ်ိဳးခ်ိဳးရက္တဲ ့ခ်စ္သူရယ္.... သူလဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္လို ့မေၿပာခဲ့သလို.. ကြ်န္မလဲ
သူ ့အၿပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္လား.. မလႊတ္ဘူးလား.. ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေ၀ခြဲတတ္ေတာ့ပါဘူး...။သူေပးခဲ့တဲ ့အခ်စ္
ဆိုတာ ကြ်န္မ အတြက္ေတာ့ ခါးသက္လြန္းပါတယ္။ရက္စက္ပါေပ့ ခ်စ္သူရယ္... ဆိုတဲ ့စကားကလြဲၿပီး ကြ်န္မဘာမွမေၿပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး....။
(ဒါတကယ့္အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုပါ။ကြ်န္မသယ္ရင္းတေယာက္ရဲ ့ကိုယ္ေတြ ့ေလးေပါ့..။သူေၿပာၿပတဲ ့အခ်ိန္
ကြ်န္မ နားေထာင္ေနရင္းနဲ ့မ်က္ရည္လည္မိတယ္။သူကေတာ့ ဘာမွမၿဖစ္သလိုေၿပာေနေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္
တုန္းက သူလဲအလူးအလဲခံစားရမယ္လို ့ကြ်န္မ ထင္တယ္။အၿဖစ္အပ်က္က သူေၿပာသလိုေရးခဲ့တာ...
ခံစားခ်က္ေတြ.. ေမဦးရဲ ့ရင္ထဲက သူ ့ကိုယ္သူၿပန္ေၿပာေနတဲ ့.. သူ ့ခ်စ္သူကိုေၿပာေနတဲ ့စာသားေတြက
ေတာ့ကြ်န္မၿဖည့္စြက္ထားတာပါ..။သူက ဘယ္လိုခံစားရတယ္ဆိုတာေတာ့ မေၿပာၿပခ်င္ေတာ့လို ့..။
တကယ့္အၿဖစ္အပ်က္က ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းလွေပမယ့္ အေရးအသားမကြ်မ္းေသးတဲ ့ကြ်န္မလက္ထဲ
ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ၾကီးၿဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။အားလံုးပဲ ၿဖည့္စြက္ၿပီး ခံစားဖတ္ရွဳေပး
ၾကဖို ့ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ရွင္..... း)
6 comments:
ဝတၳဳလန္းလန္းေလးကို
ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ခံစားခဲ႔တယ္ဗ်ာ ။
ဆက္လက္ထုဆစ္ႏိူင္ပါေစ ။
ဖတ္ရင္းနဲ႕ေတာင္ငိုခ်င္လာပီ။ဟုတ္ပ။၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ခ်စ္ခဲ့ႀကတဲ့အခ်ိန္ေတြအတြက္ေတာ္ေတာ္ခံစားရမွာပဲေနာ္။
၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ဆုိတဲ႔အခ်ိန္ နဲတဲ႔အခ်ိန္မဟုတ္ဘူးေနာ္
ဒီလုိမ်ဳိးလဲ ရွိတတ္တာပဲေနာ္ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး
ခ်စ္တဲ႔ sis jasmine
ဟင္..ဘယ္လိုလဲဟင္..ဒါတကယ္႔အျဖစ္အပ်က္ဆုိလို႔
သာ...ျငိမ္ေနလုိက္ရတယ္...ရင္ထဲမွာေတာ႔ ေမဦးေန
ရာကေနခံစားလုိက္ရတာ...ရင္ေတာင္ကြဲခ်င္လာျပီ..
တကယ္ဆို အဲဒါျဖစ္သင္႔ရဲ႕လားဟင္...ေတာ္ေတာ္ရက္
စက္တဲ႔လူ...မုိးနတ္လဲ သူ႔ကုိမုန္းတယ္....
ခင္မင္ေနတဲ႔....မုိးနတ္
ဇာတ္လမ္းေလးက တိုတိုေလးဆိုေပမဲ့လည္း
စိတ္မေကာင္းစရာဇာတ္လမ္းေလးပါလား
သူဘယ္ေလာက္ခံစားရမလဲဆိုတာ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း သည္လိုၾကံဳဖူးတာကိုး အခုေရးတာတာေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေရးထားတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္လိုတိုက္ဆိုင္ေနတယ္ မမခ်င္းမေလးက ကဗ်ာေရးကၽြမ္းသလို
ဇာတ္လမ္းေလးေတြမွာလည္း ေရးတာ တယ္ေကာင္းတာကိုး
ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစေနာ္
ခင္တဲ့(အိမ္မက္ေကာင္းကင္)
ဇာတ္လမ္းတုိေလးအားေပးသြားပါတယ္
ေရးထားတာေလးအရမ္းေကာင္းတယ္
ဖတ္ရင္းနဲ႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္
Post a Comment